
Agave lophantha
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Agave lophantha
- Diğer İsimleri
- Agave univittata, Agave heteracantha, Agave vittata, Agave mezortillo
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Yeşil, Sarı
- Kökeni
- Meksika
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Agave lophantha, Meksika’nın kuzeydoğusu ile Teksas’ın güney bölgelerinde doğal olarak yetişen, orta boylu ve hızlı büyüyen bir agave türüdür. Genellikle 30–60 cm çapında simetrik rozetler oluşturur. Kenarlarında kahverengi veya koyu gri dikenler sıralanır ve her yaprak sivri, iğne gibi bir terminal dikenle son bulur. Görünümü oldukça düzenli, kontrastlı ve zariftir. Gelişimi için tam güneş idealdir. Günde en az 5–6 saat doğrudan güneş alması, hem yaprak renginin canlılığını hem de merkez çizginin belirginliğini artırır. Yarı gölge alanlara da uyum sağlayabilir; ancak renk kontrastı azalabilir ve büyüme hızı yavaşlayabilir. Balkonlar, güneşli pencereler veya açık kaya bahçeleri için çok uygundur. Toprak seçimi bu tür için oldukça önemlidir. İyi drene olan, kumlu ve hafif taşlı topraklar tercih edilmelidir. Saksıda yetiştirilecekse kaktüs-sukulent karışımı toprak kullanılmalı, karışıma pomza veya perlit gibi drenaj artırıcı materyaller eklenmelidir. Geniş, altı delikli bir saksı bitkinin kök yapısını destekler. Sulama ihtiyacı düşük olmakla birlikte, yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalıdır. Kış aylarında ise sulama sıklığı ayda bire kadar indirilmeli, hatta bazı dönemlerde tamamen durdurulmalıdır. Bu tür kuraklığa çok dayanıklıdır, ancak fazla suya karşı oldukça hassastır. Aşırı sulama kök çürümesine, yapraklarda yumuşamaya ve ölümle sonuçlanabilecek hasarlara yol açabilir.
Agave lophantha da diğer agave türleri gibi monokarpiktir; yani hayatı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Bu çiçeklenme genellikle 8–15 yıl içerisinde olur. Çiçeklenme sürecinde uzun bir sap üzerinde sarımsı-yeşil çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür; fakat tür, çevresinde çok sayıda yavru bitki üreterek kendini kolayca çoğaltır. Bu nedenle hem üretimi kolaydır hem de bahçelerde zamanla koloni oluşturabilir. Gübreleme ihtiyacı düşüktür. İlkbahar aylarında ayda bir defa, azot oranı düşük, potasyum dengeli bir sukulent gübresi uygulanabilir. Fazla gübre, yaprak formunu ve merkez çizgi pigmentasyonunu olumsuz etkileyebilir.