Agave lagunae

Agave lagunae, doğal olarak Meksika'ya özgü,  25–40 cm yüksekliğinde ve 40–70 cm çapında simetrik rozetler oluşturur. Yaprakları soluk mavi-gri veya mavi-yeşil tonlarındadır, uçlara doğru hafif sivrilir ve yaprak kenarlarında düzenli aralıklarla küçük, kahverengimsi dikenler bulunur. Terminal diken genellikle koyu renktedir ve yaprak ucuna estetik bir vurgu yapar. Yaprak yüzeyleri zamanla ince beyaz mum tabakasıyla kaplanabilir; bu da güneş ışığına karşı doğal bir koruma sağlar ve görsel etkisini artırır. Gelişimi için tam güneş alan açık ortamlar idealdir. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, hem kompakt formun korunmasına hem de yaprak pigmentasyonunun zenginleşmesine katkı sağlar. Gölge ya da ışık yetersizliği, rozetin gevşemesine ve yaprakların zayıflamasına neden olabilir. Bu nedenle güneşli teraslar, kaya bahçeleri veya güney cepheli dış mekanlar bu tür için uygundur. Toprak açısından bu tür, doğal habitatında olduğu gibi drenajı yüksek, kumlu ve taşlı topraklara ihtiyaç duyar. Hazır sukulent ve kaktüs topraklarına ponza, lav taşı veya iri kum karıştırılarak drenaj artırılmalıdır. Saksıda yetiştirilecekse, derin olmayan ama geniş, altı delikli bir saksı kullanılmalı ve suyun tabanda birikmesi mutlaka önlenmelidir.

Sulama sıklığı tamamen toprağın kuruma durumuna göre ayarlanmalıdır. Yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalı, kış aylarında ise sulama ciddi şekilde azaltılmalı ya da durdurulmalıdır. Bu tür kuraklığa son derece dayanıklı olduğu için aşırı sulama en büyük risktir. Yaprak tabanlarında yumuşama veya lekelenme görülürse sulama aralıkları gözden geçirilmelidir. Agave lagunae de monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–20 yıl içinde gerçekleşir. Bu süreçte bitki uzun bir çiçek sapı üretir ve üzerinde beyazımsı-yeşil çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, ancak çevresinde yavru bitkiler oluşturarak çoğaltılabilir. Bu sürgünler dikkatlice ayrılarak köklendirme yapılabilir. Gübreleme ihtiyacı düşüktür. Büyüme sezonunda (ilkbahar) ayda bir kez, azot oranı düşük, sukulentlere uygun sıvı gübre kullanımı yeterlidir. Aşırı gübreleme yaprak yapısının bozulmasına ve renklerin solmasına neden olabilir.