Agave inaequidens

Agave inaequidens, doğal olarak Meksika’nın batı ve merkezi bölgelerinde, özellikle Michoacán eyaletinde yayılış gösteren ve geleneksel mezcal üretiminde yaygın olarak kullanılan dev bir agave türüdür. En belirgin özelliği, uzun, geniş ve kalın yapraklardan oluşan devasa bir rozet formu oluşturmasıdır. Yapraklar 1,5 metreye kadar uzayabilir, genellikle mat mavi-yeşil tonlardadır ve kenarlarında iri, düzgün aralıklı kahverengimsi dikenler bulunur. Yaprakların uç kısmında keskin bir terminal diken yer alır. Tamamen gelişmiş bir birey 2 metreyi aşan bir çapa ve neredeyse 2 metre yüksekliğe ulaşabilir; bu da onu agave cinsinin en iri türlerinden biri yapar.

Agave inaequidens, tam güneş ışığına ihtiyaç duyan bir türdür. Günde 6–8 saat doğrudan güneş ışığı, yaprak kalınlığının ve renginin korunmasını sağlar. Gölge ortamlarda gelişimi yavaşlar, yapraklar uzar ve gevşek bir form alabilir. Bu nedenle özellikle açık hava koşullarında, güneye bakan eğimli arazilere ya da geniş güneşli bahçelere dikilmesi önerilir. Toprak açısından bu tür, yüksek drenajlı, taşlı veya kumlu karışımları tercih eder. Derin ve geniş bir kök sistemi geliştirdiği için toprak yeterince geçirgen değilse kök çürümesi meydana gelebilir. Kireçli ya da hafif mineral zenginliğe sahip topraklarda çok iyi gelişim gösterir. Saksıda yetiştirmek istenirse, ancak genç bireylerde mümkündür; büyüdükçe mutlaka açık alana alınmalıdır. Sulama ihtiyacı çok düşüktür. Yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra sulama yapılmalı, kış aylarında ise sulama neredeyse tamamen durdurulmalıdır. Doğal ortamında kurak dönemlerde hayatta kalabilecek şekilde evrimleşmiştir. Aşırı sulama, en büyük tehlikedir — bu nedenle drenaj sistemine her zaman öncelik verilmelidir.

Agave inaequidens, diğer agaveler gibi monokarpiktir; yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme süresi genellikle 12–20 yıl arasında değişir. Çiçeklenme döneminde, birkaç metre yüksekliğe ulaşan bir çiçek sapı üretir ve bu sap üzerinde sayısız yeşilimsi-sarı çiçek açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, ancak çevresine çoğunlukla yavru bitkiler verir ve bu sayede tür devam ettirilebilir. Mezcal üretiminde ise çiçeklenmeden hemen önce, yaprakların merkezindeki "piña" adı verilen kısmı hasat edilir. Gübreleme ihtiyacı düşüktür. İlkbahar aylarında ayda bir kez, azot oranı düşük ve dengeli bir sukulent gübresi ile desteklenebilir. Aşırı gübreleme yaprakların hızlı ve zayıf uzamasına yol açabilir.