Agave impressa

Agave impressa, doğal olarak Meksika’nın batı kıyısında, özellikle Jalisco ve Sinaloa bölgelerinde görülen ve gösterişli yaprak yüzey deseniyle tanınan özel bir agave türüdür. Adını, Latince "impressa" (baskılı, iz bırakılmış) kelimesinden alır. Bu isim, yaprakların üst yüzeyinde belirgin olarak görülen dalgamsı çizgilerden oluşan doğal desenleri tanımlar. Bu desenler, genç yapraklar büyürken alttaki yaprağın kenar dikenlerinin üst yaprağa geçici olarak “baskı” bırakmasından oluşur. Yapraklar genellikle parlak zeytin yeşili ya da mavimsi yeşil renktedir, düz ve uzundur. Kenarlarında ince kahverengi dikenler ve uçta belirgin bir terminal diken bulunur. Rozet formu açık, simetrik ve ortalama 60–90 cm çapındadır. Bu tür, tam güneş ışığı altında en iyi formunu alır. Günde en az 6 saat doğrudan güneş alması, yaprakların pigmentasyonunu güçlendirir ve yaprak desenlerinin daha belirgin görünmesini sağlar. Yarı gölgede de yetiştirilebilir ancak bu durumda yapraklar uzar ve desenler soluklaşabilir. Hafif sabah güneşi, genç bireyler için idealdir.

Toprak tercihi mutlaka yüksek drenajlı olmalıdır. Kumlu, taşlı ve çakıllı yapıda, kaktüs ve sukulentlere uygun karışımlar idealdir. Nemli ve ağır topraklar kök çürümesine neden olabilir. Saksıda yetiştirilecekse drenaj delikli, orta büyüklükte saksılar tercih edilmelidir. Toprağa ponza ya da lav taşı eklenerek drenaj artırılabilir. Sulama, yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra yapılmalıdır. Kışın sulama büyük ölçüde azaltılmalı, bazı durumlarda tamamen durdurulmalıdır. Bu tür kuraklığa dayanıklıdır ve aşırı sulamaya karşı hassastır. Yapraklar suyu iyi depoladığından fazla sulama hızla çürümeye neden olabilir.

Agave impressa da birçok agave gibi monokarpiktir, yani yaşamı boyunca yalnızca bir kez çiçek açar. Çiçeklenme genellikle 10–15 yıl içinde gerçekleşir. Çiçeklenme döneminde uzun bir çiçek sapı çıkar ve üzerinde beyazımsı veya yeşilimsi tonlarda çiçekler açar. Çiçeklenme sonrası ana bitki ölür, ancak çevresinde yavru bitkiler oluşturarak türünü sürdürür. Bu sürgünler ayrılarak kolaylıkla yeni bireyler üretilebilir. Gübreleme gereksinimi düşüktür. Büyüme döneminde (ilkbahar aylarında),ayda bir kez seyreltilmiş, azot oranı düşük bir sukulent gübresi ile beslenmesi yeterlidir. Aşırı gübreleme, yaprak formunu ve doğal desenlerini olumsuz etkileyebilir.