
Agave hookeri
- Aile Ağacı
- Bilimsel İsmi
- Agave hookeri
- Familya
- Asparagaceae
- Çiçek Renkleri
- Sarı, Yeşil
- Kökeni
- Meksika
- Yapısı
- Rozet
- Karşılaşılabilirlik
- Koleksiyonlarda Yaygın Değil
Agave hookeri, Asparagaceae familyasına bağlı ve doğal olarak Meksika'nın orta bölgelerinde, özellikle Puebla ve Oaxaca çevresinde görülen, en büyük agave türlerinden biridir. Genellikle kültürel amaçlarla, özellikle pulque adlı geleneksel fermente içeceğin üretiminde kullanılmıştır. Bu türün rozet çapı 3–4 metreye, çiçek sapı ise 6 metreye kadar ulaşabilir. Yaprakları çok uzun (1.5–2 metre),kalın, etli ve hafif kıvrımlı yapıdadır. Renk genellikle açık yeşilden mat zeytin tonlarına kadar değişebilir. Bu devasa tür, tam güneşli alanlarda en iyi gelişimi gösterir. Günde 6 saatten fazla doğrudan güneş ışığı alması, hem büyüme hızını hem de yaprak rengini olumlu etkiler. Gölge veya yarı gölge ortamlar gelişimi yavaşlatır ve formun zayıflamasına neden olabilir. Sıcak ve kurak iklimlere uyum sağlamıştır ancak nemli bölgelerde de iyi drenaj sağlandığı sürece gelişebilir.
Toprak tercihi çok önemlidir; iyi drene olan, kumlu-çakıllı ve derin yapılı topraklar idealdir. Kökleri oldukça güçlü ve yayılımcı olduğundan, dış mekânda doğrudan toprağa dikilmesi önerilir. Saksıda yetiştirilecekse, çok büyük, ağır ve derin saksılar tercih edilmelidir. Aksi takdirde kök gelişimi sınırlanır ve bitki potansiyeline ulaşamaz. Sulama ihtiyacı düşüktür. Yaz aylarında toprak tamamen kuruduktan sonra sulanmalı, kış aylarında ise neredeyse tamamen durdurulmalıdır. Özellikle saksıda aşırı sulamadan kaçınılmalıdır; bu türde fazla nem, kök ve gövde çürümesine yol açabilir. Doğru koşullarda yetiştirildiğinde oldukça uzun ömürlüdür ve çevre koşullarına karşı dirençlidir.
Agave hookeri’nin çiçeklenmesi 15–20 yıl gibi uzun bir zaman alabilir. Çiçeklenme döneminde, devasa bir sap üzerinde çok sayıda yeşilimsi-sarı çiçek açar. Diğer agave türleri gibi monokarpiktir, yani çiçeklenme sonrası ana bitki ölür. Ancak bu tür, tohum üretiminden çok, sürgün ile çoğaltılır. Genellikle çevresinde çok sayıda yavru bitki verir ve bu sayede kolayca çoğaltılabilir. Doğal ortamında insanlar tarafından köklenmiş sürgünlerle çoğaltılarak kültürel olarak da yaygınlaştırılmıştır. Gübreleme ihtiyacı düşüktür. Büyüme döneminde ayda bir kez düşük azotlu ve potasyum destekli bir gübreyle beslenebilir. Ancak çok verimli topraklarda gübrelemeye dahi ihtiyaç duymaz. Aşırı gübreleme yaprakların aşırı büyümesine ve form bozukluklarına yol açabilir.